bir bokluk var bu iste

’benden yirmi yaş büyük bir kumarbaz tanımıştım. annesinden kalmış bir ev kirasıyla oynardı kunduz kumarını.ve her kaybettiği yarış sonrasında, her yattığı ayak sonrasında yirmi küsur yıldır atlara oynayan ve her hırtlığını bildiğini düşünen adam yanındakine dönüp kendisinin de çözemediği bir duyguyla, herkesin duyacağı şekilde, ’bir bokluk var bu işte!’ derdi. tutturan acemiler köşelerinde kıs kıs gülerken, bilmezlerdi adamın dünyanın en doğru laflarından birini ettiğini. bir bokluk var bu işte!’

hakan günday, kinyas ve kayra