bir aşk hikayesi

şarkıda bir de şiir kısmı vardır. o da böyle:

ne güzeldi değil mi yaşadıklarımız ne güzeldi
artık ne sen ne de ben bulamayız o günleri
bazen düşünüyorum da bende de yanlış bişeyler vardı galiba diyorum
ikimiz de kıymetini bilemedik bişeylerin
hatırlar mısın akşam olur mumlarımızı yakardık
sen kokunu sürerdin, oda sen kokardı
olmadık şeylere güler, durup dururken ağlardık
güzel havalarda sokaklara çıkardık
birde kar yağınca kartopu oynardık seninle
komşunun çocukları vardı, bizim kızla oynarlardı
çocuk bahçesine giderdiniz, ben televizyonda maça bakardım
arasıra arkadaşlar gelir sohbet ederdik
şurdan burdan konuşurduk işte
benim askerlik hatıralarım senin doğum hikayelerin bitmezdi
ilk tanıştığımız günü hatırlar gülerdik
sen bana üstümde ne vardı diye sorardın
ben de her seferinde hatırlamazdım
şimdi hatırlıyorum..
kırmızı bir kazak, siyah bir etek, siyah çoraplar, kırmızı papuçların
ve bir perşembe günü saat ikiyi dört geçiyordu
ikimizde önümüze bakmamıştık çarpıştık önce
sen bana "pardon" dedin, sonra ben yere düşen kitaplarını topladım
göz göze geldik ve başladık, film gibi yani
son mektubunu dün aldım teşekkür ederim
ben sana yazmıştım grip salgını var demiştim
yine gribe yakalanmışsın neyse geçmiş olsun
buralarda da hava soğuk ama hasta falan değilim
bu gözlüklerle başım dertte
hayat işte yuvarlanıp gidiyoruz
hepinizi çok özledim..