bir apo hikayesi

bu hikaye çok tuttuğu için sürekli surette yazmakta zarar görmüyorum.

küçük apo daha çocukluk yıllarında talihsizliklerle karşılaşmıştı. topu inşaata kaçtığında başına gelenler bunun habercisiydi.
annesinin çalıştığı genelevde sıra bekleyen amcalar, küçük apoyu kucaklarında oyalıyorlardı. fakat apo bu amcaların kucağındayken garip hislere kapılıyor, içi bir tuhaf oluyordu. bu hislerin sebebini bir gün anladı, kendisine şeker veren amcalardan biri ona bu duyguyu yaşatmıştı.

küçük apo büyüdü ama kendisi gibi ipnelere hoş gözle bakılmadığından mütevellit dağa çıkmaya karar verdi. kendisi gibi hem orospu çocuğu olup, hem de ipne olanları toplayıp dağa çıktı. çünkü hem ipneliğinden, hem de insanın maymundan geldiğini neredeyse ıspatlayacak olan tipinden dolayı ona şehirde yer yoktu.

ama yaşadığı ülkede ipneler sevilmediğinden, o ülkenin askerine saldırdı yanındaki ipnelerle. dağda umduğunu bulamayan apo, yanındaki ipnelerden de sıkılınca kendisini tatmin edecek zencilerin bulunduğu kenya’ya kaçtı. fakat her nasılsa burada yakalandı. tabağına s.çtığı ülkeye geri getirildi. ipnelik bulaşmasın kimseye diye, bir adaya hapsedildi.
bu adaya düşen aponun sadece 3 isteği vardı. iri organlara sahip 3 zenci, bolca vazelin ve zencilerin her yıl yenileriyle değiştirilmesi.

zavallı apo, adada keyfine bakarken, dağlarda kalan ipneler, "biz de zenci isterük" diye aponun yolundan gitmeye kararlı olduklarından orospu çocukluğu yapmaya devam ettiler.

edit : aponun tipine o kadar hastaysan git ver.