bilgiçlerin şiirleri

bir tesadüftü belki
önünden geçen gözlerin görmediği
o eski tiyatrodan girmem içeri
tüm hazırlıklar tamamdı sanki
sergilenecek bir oyun öncesi
seyirci bensem peki
oyuncular nerdeydi?
baktım bomboştu kulis de
tıpkı sahne önü gibi
madem değildim seyircisi
oyuncusu olurdum bende
tek kişilik bir oyun
nasıl olacak acaba
ne söyleyip,neyi anlatacaktım
soruları uçuşurken kafamda
sahneye ilk adımımı attım
anladım...
birden heyecanlandım...
heyecanlandık...
her şey ikimiz içinmiş,biliyorduk artık
seninkilere en güzel şekilde
cevap verirken gözlerim
hazırdık...
hadi açılsın perde,
bekliyorduk..
ama açılmadı,
gözlerimiz donuklaştı.
gidiyorduk...
ayrılıyorduk...
geriye sahne üstüne düşen iki damla kaldı
birisi senden,
birisi benden.
bilmedik,hiç bilemeyecektik belki,
aslında orada hazır iki beden vardı,
ama her şey o bedenlere ait iki ruh içindi,
bedensiz ruhların da olduğu yerde,
asla açılmazdı o perde.
001104 zehra