küçükken yaptığım salaklıkların haddi hesabı yoktu. bi keresinde minik bi kitabım vardı, onu ortadan ikiye kesmeye çalışıyodum . sonra parmağım da tam ortasında duruyomuş kitabın. fark ettim ama "madem ortasında onu da kesicem" mantığı güderek aldırmadım ve parmağımı kestim. bayağı da derin kesmişim hatta şakır şakır kan akarken ben ciyak ciyak ağlıyodum... ne salakmışım hakikaten.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?