ben hala çok salağım

şimdi bir kere eğer ’ben küçükken çok salaktım’ mantığından yola çıkarsak hepimiz dün salaktık. ondan önceki gün daha da salaktık. bir yıl önce salak ötesiydik ve aslında hala da salağız çünkü yarın bugünden daha akıllı olacağız.

insan, özellikle idealist insan, dünkü kendini beğenmez. beğenemez. idealist görüşünde belirtmeye çalıştığı gibi ben bu entryi yazarak idealizmi çiğnemekteyim, çünkü bu entryde belirttiğim fikirlerim değişecek, gelişecek. bu durdurulamaz. ve ben bu entryi iki dakika sonra, yarın ya da gelecekte bir başka zamanda okuduğumda beğenmeyebilirim, beğenmeyeceğim. çünkü bunu yazan benden çok daha gelişmiş bir ben okuyacak şu an bu yazdıklarımı.

insan her gün gelişir, değişir. hangi insan iki saniye önceki kendini beğenir? hangi insan dün yaşadıklarını beğenir? hangi insan kendi yaptıklarını beğenir ki başkasınınkileri beğensin? eğer geçmişteki kendini beğeniyorsa insan, o insan belki değişmiş -değişmek zorundadır çünkü- ama ilerlememiştir ya da egosuna yenik düşmektedir. sonuçta insanoğlu gelişmekte ve gelişirken geçmişteki kendine salak gözüyle bakmaktadır. bu nedenle ben hala salağım, çünkü bir saniye sonra farklılaşmış, değişmiş bir ben olacak. iki yıl sonra dönüp kendime bakacak ve salakmışım diyeceğim ama o zaman da bir başka zaman için salak olacağım. ’ben çocukken çok salaktım’ çok yanlış bir önermedir bu nedenle, ’insan yaşarken salaktır’ doğrusudur. insan salak olmalıdır, ideal olamayacağı ancak ona koşacağı için de hep geçmişteki kendisi, dolayısıyla gelecektekli kendisi için mevcut kendisi hep bir salak olacaktır.

insan değişir, her şey gibi. her şey değişir değişmeyen tek şey her şeyin değişmesidir. gelişen insan yaptıklarından sorumlu tutulamaz, yazdıklarından tutulamayacağı gibi. çünkü çevresindekilerden önce gelişen insan kendisine kızacak ve ’salak!’ diyecektir dişlerinin arasından, ’salak! nasıl yaparsın?’.

bu yazdığımdan kimse beni sorumlu tutamaz, çünkü iki güne kalmadan geri dönüp idealist bir birey olarak bu yazdığıma bakacak ’ay.. böyle mi düşünmüşüm?’ ya da ’ya şunu unutmuşum!’ diyeceğim. demek zorundayım, demiyorsam bir sorun var.

insan salaktır, düşündüğü için salaktır. çünkü düşünceler her an değişip gelişerek geçmişteki kendini yıkacak, devirecektir. buradan yola çıkarsak insan zekidir de, düşündüğü ve geliştiği için. düşüncelerini yıkıp tekrar yapabildiği için. bir mimar olduğu için her an tasarlayan ve bir işçi olduğu için kollarıyla büyük taşları yerinden oynatan ve harcı asla bitmeyen. insan akıllıdır ve salaktır.

şu an siz bunu okurken salak benim yazdıklarını okuyorsunuz. ne yapalım, ben eskiden çok salaktım! ben hala çok salağım.

ve aslında bu kadar salak olmasak yapacak işimiz olmaz. neyse ki salağız... bu bir salağın düşünceleri, sallamayın. hepimiz salaktık, salağız, salak kalacağız. salak olmayanınız varsa o ideal, ilah. yok yani o.

ben hala çok salağım.

ayrıca bu salak size şunlara bakmanızı da öneriyor:
(bkz: ideal)
(bkz: idealizm)
(bkz: idealist)