dus te kal an

uyanırım en kırılgan toprağın üzerinde
ellerim çime sıkışmış,kalkamam.
aşağıda karadeniz’in yavrusu bolaman,yukarıda analarından ılıca suyu akar.
aksa yukarı aksa demezler mi,
akar yahu,göreyüm!
aha da gelin kızlar yüzüşürler gezbanın koynunda.
en derin mavi ile yeşilin birleştiği yerden bir balık hoplar.
bir gülücük çakar bana yattığım yerden oynarım kalkarım.
dağlara karşı silkelenirim düş-te kal-an son kırıntımı,haykırırda verir bana sesimi geri.
kalkın uşaklar,gelin almaya gidelim!
gitmişken devrim edelim!