moonlight sonata

beethoven’in 14 numaralı sonatı.

bi saat kasmama ragmen 40 saniyesini calabildigim muhtesem eser.

bestelenebilecek en güzel eser ve biraraya gelen en olağanüstü nota topluluğu.

insanın ayışığı olmak istemesine sebebiyet veren melodi.
ayışığını içmek istemek
serin ve
keskin
bir nefes gibi.
ama sadece gibi.

otesi yok..

tan izlenirken dinlendiğinde kelimelerle anlatılamayacak duygular yaşatır insana.

bu başlığı her gördüğümde canım şöyle bol limonlu zeytinyağlı yeşil salata istiyor. hayırlısı..

wilhelm kempff gibi yorumlayanı çok zor bulur.

http://tinyurl.com/2d3qub

benzeri yoktur. bu eser eşliğinde o düşünceden şuna, bundan ona, ondan da öbürküne düşünürken sabahı ettirir. kafanız karışıksa dinleyin ki iyice allak bullak olasınız.
aynı zamanda kendisi piyano çaldığım dönemde öğrenmediğim için yakındığım parçadır.

gözleri görmeyen küçük bir kıza beethoven amcanın ay ışığını anlatma meselesi. yaw dünya garip garip .

beethoven's last night konsept albümünde de icra edilmiştir