oral donem

sigmund freud’un psikoseksüel gelişim kuramı’na göre gelişimin ilk evresidir.çocuğun 0-2 yaş arasını kapsayan emme dönemidir.bu dönemde dişler çıkmaya başlar.yürüme ve konuşma başlar.çocuğun hayatında sadece ebeveynleri vardır,bu da yeterlidir onun için.annenin ilgisini gören çocuk refleksif olarak mimik,jest ve seslerle ihtiyacını ifade eder.özellikle 6-7 ay çocuğun güven duygusunun geliştiği dönemdir.çocuğun,ihtiyaçlarını kendisine bakan kişiye duyurabildiğini farketmesine omnipotans devresi denir.bu devrede çocuk gücünü farkeder ve ilk defa bir işi yapabildiğini anlar.araştırmacılar ümit ve mutluluğun temellerinin bu devrede atıldığını belirtir.1-2 aylık çocuk bile sezgi yönünden güçlüdür ve kişilerin kendisine olumlu mu olumsuz mu yaklaştıklarını hissedebilir.

memeden kesilme de bu dönemde ortaya çıkar.memeden birden kesilen çocuğun ileriki yaşantısında aşırı sigara içme,çiğneme veya öpme gibi davranışlar ortaya çıkabilir.memeden kesilme terkedilme duygusunu da getirebilir.

dişlerin çıkması ile çocuk her şeyi ısırmaya başlar.saldırganlığın temeli de bununla atılır.

yürümeye başlayan çocuk yeni bir dünya keşfeder.evdeki her şeyi karıştırmaya başlar.bu devrede her şey otomatik olarak merak içgüdüsüyle yaşanır.konuşma,hareket merkezinin bir devamıdır,yürümeyle gelişir.çocuk konuştuğunu fark ederse insanlara daha fazla ulaştığını ve anlaşıldığını keşfeder.bu da çocuğu sosyalleştirip güven duygusunu geliştirir.

sigmund freud’a göre oral dönemde bulunan çocuk anne sütünü yeterince alamamışsa ;bu ileride ’tırnak yeme,sigara alışkanlığı,oburluk’ gibi çeşitli ağız alışkanlıklarına dönüşebiliyor.
bir şekilde çocuk ,ağza bir şeyler almak gereksinimi hissetmekte .öyleyse burada saksocu eğilimlerin kaynağının da aynı sebepten ortaya çıktığını iddia etmek pek de yanlış bir teori çıkarmaz ortaya,evet aynen böyle.