sınavda sicmis olmanın verdigi dayanılmaz hafiflik
her sınavda başıma giren olay.sınavdan sonraki ilk 5 dakka içinde geliyor bana,nasıl olsa bi çaresi bulunıur olaylarına giriorum hemen..
(bkz: hanım koş ukdeci azdı)
e ben niye rahatlamadım simdi diye dusunmeme neden olan baslık.
öyle bir rahatlıktır ki; sınav sonucu açıklanırken sonuca bakma gereği bile duyulmaz.
sınavda sıçacak olmanın neden olduğu o dayanılmaz ağırlığın sınav sonrası üzerinizden kalkmasıdır. darısı bir dahaki sınavlaradır artık
uğruna sınıf arkadaşlarımızı kaybetmeyi göze alacagımız rahatlıktır.
muhteşem bir rahatlıktır aman yeter olmuyor yapamıyorum dersin ani bir kararla alırsın sınav kağıdını gidersin hocanın gözlerinin içine bakarak kağıdı bırakırsın ama olay burda bitmez.çünkü bu sıçtıklarını silmesi var temizlemesi var hele hele bunu temizlemek için okulu uzatırsan o zaman harbi harbi sıçarsın işte
vücutta bulunan ve çıkmak için sınav anını tercih eden bokun bünyeyi terketmesi sonucu bireyin hisettiği bir rahatlıktır. lakin geçici bir rahatlıktır zira birey yer ve zaman mefhumuna tekrar sahip olduğunda tüm bu olanlar boktan bir anı olarak hafızasına işlenecektir.
finalde toparlarım artık diye avutur insan kendini.
(bkz: göte giren şemsiye)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?