cuma akşamı okul bahçesi hengamesi

tekrar lisede olmak isteme sebeplerinden biridir. cuma günleri son dersin bitiş zili duyulduktan sonra çantanın toplanması ve okul bahçesine çıkılması ile başlayan, okul bahçesinde son derece geyik, haftasonunun gelmiş olması nedeniyle son derece rahat ve mutlu bir şekilde sıraya girilmesi ile devam eden ve müdürün ihtarına bile kulak vermeyecek kadar coşacak şekilde birbirleri ile konuşan bir topluluğun yarattığı hengamedir. kesinlikle mutluluğun tablosudur.

istiklal marşına bir türlü girilememesi durumudur. kimse susmak istemez hocalar delirir ve en sonunda müdür mikrofon başına gelerek yeter artık gençler der. tören bittiğinde ise hava eğer güzelse eve gitmek istemeyeceğin dakikalar başlar.

istiklal marsı sonrasında okuldaki min.300 kisinin özgürlüge acılan dıs kapısına yüklenmesi sonrası olusucak kitlenme de izlenesi bi durumdur.. tabi akıllılık edip kantin kapısından cıkıp manzarayı seyretmek daha bi keyif verir.

bir de mudur mudur yard.vs alir eline mikrofonu konu$ur da konu$ur sanki ogrenciler bir daha geri gelmeyecek gibi.duyurular yapar,biri $iir ya da kompozisyon yari$masinda odul almi$tir onu alki$latir.pazartesi okula kilik kiyafeti duzgun bi $ekilde gelin kontrol var der.peki ipleyen olur mu tabiki hayir.

tören başlayana kadar basket oynamak ve "lan gerizekalılar geçin sıraya eşşek herifler" şeklinde fırça yiyen grubun içinde olmaktan her zaman büyük bir haz almışımdır.o hengamenin olmazsa olmaz haylazlarından olmak değişilmezdir.

arada kavgalar çıkar;sınıf okul vb.çoğunun sebebi kızlardır.ancak dayak yenildiğinde yüzlerce kişi görür ve gerçekten berbat bir durumdur.öcü de zaten diğer cuma diğer okulda alınır.