basrali ömer

irak savasinda babasi ve annesi olen ve
kendisinin de bacaklari kopan bir cocugun
irak savasini yoneten tommy franks a yazdigi siir.


merhamet hur dunyaya bu kadar mi irak ’ ta?
ben basrali omer,

belki haberin yoktur diye yaziyorum mr. franks.
once demokrasi yagdi goklerimizden,
sonra ozgurluk gecti ustumuzden
palet palet.
ve insan haklari namlularindan
saniyede bilmem kac adet.

demokrasi bizim eve de isabet etti
bir gun sonra anladim koptugunu ayaklarimin.
tam onsekiz adet insan haklari saymislar
vucudunda babamin.

annem yoktu zaten
ben dogarken ilac yoklugundan olmus
ambargo falan dediler ya anlamadim
cocukluk akli iste
olusmadan sokulmus.

sizde de baris boyle midir mr. franks?
insan haklari cocuklari yetim
ve ayaksiz birakir mi orda da?
duser mi ayin kan golune aksi
gupegunduz duser mi pazar yerine demokrasi?

zenginlik
insanlari korkudan uykusuz birakir
kuslar gokyuzunu terk eder mi orda da?
babamla mirildandigim son dua dilimde
ayaklarimin hastanede ve giymeye
kiyamadigim pabuclar kaldi elimde.

cocuklarin var mi mr. franks?
al, ogluna gotur onlari bari ise yarasin
kim bilir belki baktikca
bazen beni hatirlasin.

bu nasil demokrasi mr. franks?
dustugu
yeri yakti
merhamet hur dunyaya
bu kadar mi irak ’ ti?