hasretinle yandi gonlum

hasretinle yandi gonlum
yandi yandi sondu gonlum
evvel yukseklerden uctu
duze indi simdi gonlum

aramizda karli daglar
hasretin bagrimda kislar
basa geldi olmaz isler
yoklugundan oldu gonlum

gozlerimde kanli yaslar
hasretin bagri kislar
basa geldi olmaz isler
yoklugundan oldu gonlum

gelecektin gelmez oldun
halimi hic sormaz oldun
yaralarimi sarmaz oldun
yoklugundan oldu gonlum

aramizda karli daglar
hasretin bagrimda kislar
basa geldi olmaz isler
yoklugundan oldu gonlum

gozlerimde kanli yaslar
hasretin bagrimda kislar
basa geldi olmaz isler
yoklugundan oldu gonlum

edip akbayram

şarkının sonunda şöyle derin bir offfff çekilir. ardından hafiften ıslanmış gözler -kendine bile çaktırmadan- usulca silinir. eller, başın arkasında birleştirilerek geriye doğru yaslanılır ve, "neden böyle oldu ki?" diye, tüm cevapların beyhude olduğu bir soru sorulur. yanıtı yoktur bazı soruların, sonu olmayan şarkılar gibi.