arundhati roy

"gunumuz demokrasisi" hakkinda soyle buyuruyor:

"ama yapisal olarak bakacak olursaniz, esas erozyona ugrayan bu bir elit azinlik sinifi icinde olmadigi takdirde. ne oluyor bugun demokrasiye? neden 70’lerde, 80’lerde amerika dunyanin her tarafinda, latin amerika’da demokrasileri devirip duruyordu, bugun ise demokrasinin promosyonunu yapiyorlar, cunku anlami nasil tahrif edeceklerini ve demokratik kurumlari nasil tahrif edeceklerini cok iyi biliyorlar ve artik gercek bir demokrasi soz konusu degil. bu, yeni dunyanin dehseti. hindistan’da bunu gayet acik gorebiliyorsunuz, demokrasinin insanlari nasil bolmeye, topluluklari birbirine dusurmeye yaradigini ve bunun icin kullanildigini goruyorsunuz. bu tur temsili demokrasinin dogasi geregi boyle oluyor. dolayisiyla, bu gercekten dehset verici. gucerat’ta 2003’te olanlara bakacak olursaniz sag kanat hindu hukumeti polis tarafindan desteklenen bir takim kitleler musluman mahallelerine daldilar, 2000 kisiyi oldurduler, kadinlara tecavuz ettiler, onlari yaktilar, insanlari evlerinden surduler, ondan sonra da hemen bir secime gitmek istediler. neden? cunku biliyorlardi kazanacaklarini, ne kadar bu olaylara yakin bir zamanda secim yaparlarsa o kadar cok kazanma sanslari oldugunu biliyorlardi. butun bu yagmalama olaylarinin yapilmasi da artik hukûmetin sallanmaya basladigini, tehlikeye dustugunu ve gucerat’ta hindistan’a ozgu bir gururu oksamasi gerektigini biliyordu. bugun demokrasi 1970’lerdekinden ya da 60’lardakinden cok farkli. bir anlamda habis bir sey haline geldi demokrasi ve bu papagan demokrasisini cok iyi anlamamiz gerekiyor."

(bkz: god of small things)