ağlayamamak

sadece maddesel olarak gozunden yas gelmemesidir. hayat zamanin birinde sirtina binip coktan egmistir dogruluktan bedenini ve icten ice kanatmaya baslamistir seni. icinde boguldugun bir okyanus varken disari bir damla sizdiramamaktir aglayamamak, biraz da gurursal bir konu.

(bkz: erkekler aglamaz)

cesitli sekillerde cuku bulur, bazen bosalma aninin goz pinarlarindan yasanma durumu hakikaten beceri disinda kalir. bunye henuz soktadir, merak etmemelidir, hele bir hafta gecsin uzerinden bolca aglayacaktir.

eski dilde.

(bkz: sirisk i cesm ul)

ağlamak çok üzülmek demekse,
ağlayamamak çok üzülmekten de çok üzülmektir.
duyguların tepki veremememize neden olacak kadar çok yoğunlaşmasıdır.(bkz: saturation)

ağlayabilmenin tadı bambaşkadır öyle ulu orta değil birbaşına.ağlayamamak uluortanın arsızlığından ileri gelir tiz uzaklaşılmalıdır.

(bkz: purkinje)

çok lanet bir dönemdir ağlayamama dönemi, götünüzü patlatsanız da olmaz işte..
sürekli yalnız kalıp ağlamak için uğraşmaktır..eninde sonunda ağlayacaksınızdır da bir de korkarsınız işte, bunun patlaması çok fena olur çünkü.bu sorunu çözmek için en uygun yöntem özlenen zamanlara ait fotoğraflara bakmaktır, bu işe kalkışmak biraz da göt ister aslında, dediğim gibi patlaması çok feci olur..

babam ve oğlumu izleyen insanlarda çözüme ulaşmış bir sorundur.

hayatın sillelerine bağışıklık kazanma durumudur kanımca.

anlayamamamak da olabilir.

her şeyin üst üste gelmesinden dolayı hangisine ağlayacağını şaşırmaktır bir nevi şoktur.can çok yansa bile dik durmayı az çok ögrenmiş bireyin kendisini sıkmasından da kaynaklanır.

(bkz: göz pınarlarının kuruması)