tek başına yaşamak

faliyete gecirene kadar her bireyin can attigi "ozgurluk, serbest yasam, eve gec gelme" aktivitelerini dusundukce kalp atislarinin hizlandigi ve fakat faliyete gecince sanildigi kadar "super" bir olay olmadigi, aile ile birlikte yasanilan ev sinirlari icerisinde ustlenilmesi gereken fakat ustlenilmeyen sorumluluklarin kat kat fazlasini ustlenmeye calisip bir sure sonra zorlamaya basladigi, zaman zaman iki cift laf edecek insan bulamayip, anne babayla gerceklestirilen koyu sohbetlere ozlem duyuldugu, "eve hatun getirirm, tuvaletin sifonunu cekmem, ciplak gezerim" gibi dusuncelerin bir sure sonra anlamini yitirdigi ve cok yalnizim be sozluk diyerek deli deli dolandiran bir aktivitedir tek basina yasamak.

onceleri aileye kole hisseden bireyin daha sonra ev islerine kolelesmesi surecini yasadigi durumdur, kendini butun dunyaya kapayabilme opsiyonu olan insan tek basina yasarken evin kilidini cevirdigi gibi kendi pisligi icinde curuyene kadar odasinda kalabilir.
ama ne olursa olsun kisiye cok sey ogreten bir tecrubedir. bir kere hayatinizi kendi elinize almazsaniz bunu sizin icin yapicak biri yoktur, supermarket kapanmadan alisveris yapmazsaniz ac kalirsiniz, su faturasini odemeyi unutursaniz suyunuz kesilir, sabahliyin kalkmazsaniz derse gitmezsiniz.
ozgurlugun coskusu ve tehlikesi kol koladir. herkese gore degildir ya, bence genc adam icin en kral yasama seklidir.

bazen sonsuz huzur bazen de huzun kaynagidir..

(bkz: yalnizlik)

cok super, cok enteresan, cok ozelmis zannedilen, sanki evde yanliz yasayinca fight club’daki gibi bir hayati olucak sanan insanlarca cok abartilir.
aslinda yine sabah kalkilir, kahvalti edilir, evden cikilir, aksam sarhos gelinip uyunur.

paranoyaklıgın arttigi birdurum.her seste kim o diye beyni arızaya baglamak demektir.

alışkanlık yapar, bir yerden sonra uzun süre kalan misafire bile tahammül edemezsiniz, yalnızlığınızı özlersiniz. asosyalliğe doğru giden adımlardan biridir.

depresyona girme sebebidir çoğu zaman,eve girip kapının kilidini çevirdiğinizde üst üste dizilmi$ kirli tabaklar yapılması gereken temizlik i$leri içerisinde bulursunuz kendinizi.onca bula$ık yetmezmi$cesine her daim evde misafir vardır.bayılana kadar içilir sonra sızılır.ki bireyin zıvanadan çıkmasına vesile dönemlerdir..
evde yemek pi$irmektense dı$ardan yemeyi tercih edersiniz götünüze göt göbeğinize göbek katarsınız.her tık sesinde lan acaba hırsız mı? dü$üncelerinde boğulurken uyuyamazsınız.ha bunlara alı$tıkça süper bir yanı vardır tek ba$ına ya$amanın,insan sessizliği yalnızlığı sever alı$tıkça,hatta eğlenceli bile gelebilir.karı$an yok eden yok.

ilk baslarda ohhh lan ne guzel tek basima yasiycam karisan yok eden yok temizlik yok pislik var,hatunlarda eve gelicek partilerde olacak eyoo tarzi yaklasimlar vardir,2 ay 3 ay gectikten sonra her erkek arkadasinizin ya abi bi hatun mevzusu var ev musaitmi nidalari,evin bok goturmesi durumu,aksam yattiginizda olusan aptal sessizlik v.s kavramlarindan bunalan ve arkadaslariniza lan bu gece bizde kalsana yalvarmalarina neden olan olay.kotudur tek basina yasamak vesselam.

anlaşılmaz yaşanır tarzdan zili çalmayı özlemek demektir.

sınırsız özgürlüktür,lakin yalnız olunca bu özgürlüğün de tadı çıkmaz.yalnızlık gelir çöker insanın üzerine bir karabulut gibi.insan savunmasız ve kırılgan hisseder kendini...

sadece bir bkz ile ne kadar hoş olmayan bir durum olduğunu anlatabilirim sanırım. bu bkz’dan asla bulamazsınız eğer erkekseniz.
(bkz: sulu yemek)

dağınık darmadağınık bünyenin ’’aslında yalnız yaşamıyorum muhakkak ki evi dağıtan ve bu dağınıklığın içine bi yerlere saklanan biri var’’ gibi şeyler düşünmesine neden olan yaşam biçimi.
güzeldir, hoştur kıyaslanamaz zevktir.
kendi kendinize konuşmak ve deli damgası yememektir, yalnızlığınızla karşılıklı oturup çocuk parklarına karşı kahve içmektir.
yeni dans stilleri yaratmaktır.
daha çok kitap okumak, dilediğince müzik dinlemektir.
dilediğiniz yemeği yapmak ve yemektir, diyet yapabilmektir.
tüm dekorasyonu tek başınıza yapmaktır.
eve giriş çıkış saatlerini keyfi belirlemektir.

tek başına yaşlanacağını gösterebilir.

(bkz: tek başına ölmek)

kendi sorumluluğunu taşımanın aslında başkalarınınkini taşımaktan daha zor olduğunu farkettirir insana. tek başına düşünür, tek başına karar verir, tek başına yaparsın herşeyi;ama,sonuçlarına da tek başına katlanırsın.zordur.

huzursuz bir şekilde aile veya diğer insanlarla yaşamaktansa tek başına kendiyle barışık insanların seçtiği yaşam biçimi.

ya güleryüzle yada anahtarla açılmalı kapı.

teenage hayallerinden biridir.
üniversite kazanılıp başka şehirde bu fırsat ele geçtiğinde,yalnız akşamlar,geceler,pazar sabahları yaşanmaya başlandığında hayal kabusa dönüşür ne yazık ki...

yatarken isiklari sizden baska kapatacak birinin olmamasi demektir. sorumluluk gerektirir.

sobali evde ya$iyorsaniz,cogu zaman soba yakmama bahaneniz hazirdir "yalnizim,girerim yorganin altina,bi$eycik olmaz" der geci$tirirsiniz.yorganin altina girdiginizde ne kadar yalniz oldugunuzu du$unur,evin sessizliginden urpermeye ba$larsiniz.icin icin aglarsiniz.kimse duymaz sessiz cigliklarinizi,haykiri$larinizi.
ba$larda cok guzeldir ama ozunde zordur aslinda.evdeki yalnizlik icinize oylesine yerle$ir ki,kendinizi hep yalniz hissedersiniz."ben yalniz dogdum,yalniz buyudum,yalniz olecegim" tribine girmeye ba$larsiniz.
buyuk sorumluluk ister.yemek yapmak,bula$ik yikamak,bazen cama$irlari yikamak gerekir.ba$larda zevklidir,sonralari agir gelmeye ba$lar.o i$leri yaparken "bekarlik sultanlikmi$,peeeh,onu diyeni yakalarsam yapacagimi biliyorum ben" der,kendi kendinize kufredersiniz,kahredersiniz yalnizliga.
zordur yalnizlik.