ışıklar yanarken karanligi hissetmek

her taraf i$il i$il olsa dahi icinizdeki karanligin etrafiniza yansimasi olayidir.gune$ her zaman dogdugu yeri birakip pencerenizin onunden dahi dogsa farkedemessiniz.bir kere kara bulutlar kaplami$tir cevrenizi ve siz gunun 24 saati karanlikta aydinliga cikacak bir yol aramaktasinizdir.

nafile..

aydinliga cikan yol bir adim otenizde bile olsa bilemessiniz, goremessiniz.gorseniz dahi anlayamazsiniz.yolun ba$langici gokku$aginin bittigi yer kadar uzaktir size, yaniba$inizda olsa dahi.biraz i$ik.sadece birazcik aydinlik..tum istediginiz budur gunduzu yirtan karanlik icerisinde.bulamassiniz.

sokak lambalari bile bir mum alevi kadar zayif ve titrektir sizin karanliginizda.oysa ne umutlar beslersiniz aydinliga dair, ne hayaller.hepsi bo$ olur birden ve gercek tum ciplakligi ile vurur yuzunuze.aydinlik yok! aydinlik diye bir $ey yok!

hayat yok!

(bkz: karanlik)

gozlerin isigi gorse de yuregini oyle derinlere hapsetmissindir ki,ustunu ortmussundur zamansiz darbelerle acimasin diye ve cekilmissindir kendi hucrene tum saatlerden bagimsiz.tum isiklari acar aydinligin ortasina oturursun ne fayda gozbebeginden ileriye gitmez aydinlik..

(bkz: körlük)