olumluyu sevmek

zor zanaattir vesselam. zira bir gun hic habersiz her $eyini alip gidecek olan birine a$k duymaktir anlatilmak istenen. ustelik gidi$in zamani dahi belli degildir. ho$;olsa bile her veda gibi erkendir olumler, aniden gelir alir ve giderler hayatinizi adadiginizi,bakmaya kiyamadiginizi. belki sevilene kondurulamadigi icindir, belki dogu$lara en tezat durum olum oldugu icindir; korkulur, kacilir, sir gibi yasaklanir soylenmesi dillere. ancak gun gelir olan olur, i$te o zaman anla$ilir olumluyu sevmenin ne zor zanaat oldugu, artik olmayani sevmek gibi garip bi duyguyla bogu$makla bulursunuz kendinizi, ya ba$ka sevgilerin koynuna atar avutmaya cali$irsiniz kalbinizi, ya da ba$ka mekanda ba$ka $ekilde ya$anacak olan bi a$ka inanip beklersiniz ayni kaci$in sizi yakalayacagi gunu. boyledir i$te, ne denir ki? hayat...

aslinda olumluyu sevdiginiz anda onu olumsuzle$tirmi$ olursunuz kendi icinizde.o saatten sonra ne gam ne kasvet.azrail kahpe randevusuna tam saatinde geldiginde dahi olum sadece dort harften ibaret bir kelimedir bu a$k kar$isinda.olumlu olumsuz olmu$tur artik nasil olsa.topragin altinda da olsa gonul sevmeye devam eder, bulutlarin en ust beyazliginda da olsa.hatta ki$i olumun kendi kapisini da calmasini bekler olur o dakika itibari ile.olum kapisini caldiginda tum olumsuz a$klar gibi kendisi de olumsuzlugu tadacaktir ne de olsa icerisinde bir yerlerde ya$attigi olumlu sevgili gibi.olum olumsuz sevginin kar$isinda herdaim malup ba$lar maca ve sahadan her zaman malup ayrilir.olum bile olumsuzlugu oldurememektedir evrende.
yeterki hayatin icersinde sevgi olsun.
yeterki hayatin icerisinde a$k olsun.