yalancınin mumu yatsıya kadar yanar

hangi kuvvetle yaniyor olursa olsun her ate$i sondurecek bir ruzgar vardir, bulunur. zira dogruluk gucunu tarifi mumkun olmayandan, bilinmeyenden aliyordur. sahtelik bi yere kadar i$ gorur, iyi de olur ama ne care ki yalan dogrunun kar$isinda egilmeye mahkumdur. bu sebeple hic bir yalanci sanmasin ki mumu sonmeyecek, sonecek biliyorum. bu soz de bu sebepten soylenmi$tir, her kendini bilmek isteyen insanin kulagina kupe olasidir.

(bkz: mum)

(bkz: yalancinin evi yanmis kimse inanmamis)

gune$ balcikla sivanmaz’in bir ba$ka versiyonudur. dogrudur, sonuyor o mumlar.

her yalancinin mumu ayni surede sonmediginden olsa gerek, kendi mumlarinin sonmeyecegi hissine kapiliyorlar. bilincsizce soylenen yalanlarin en kotu tarafi da sonunun nereye varacaginin tahmin edilememesi bence. hayat yalanlarla doldurulup onlar uzewrine kurulacak kadar basit degildir...

her duyduğumda "çünkü yalancılar yatsıda uyurlar" $eklinde iğrenç espriyi aklıma getiren güzide atasözü.

neden yatsıya kadarda akşama kadar veya akşamüstüne kadar deil diye yıllarca düşünmeme sabebiyet veren atasözü.burdan yetkililere sesleniyorum.birisi bana yatsının anlam ve önemini anlatsın.

hiçbişeyin gizli kalmamaması.

uzun vadeli düşünüldüğünde bir yalanın her zaman ortaya çıkacağını çünkü hergün yatsının kendini yenilediğini vurgulayan atasözü.

yalanın bacakları uzun olsada dogru zamanın da yetisir sozunun diger versıyonu.

(bkz: mum söndü)

(bkz: birinin yalancısı mumsuz)