acılar parkı

guzel bir dus sokagi sakinleri sarkisi.

topragi kokladim
aliskanliklarim yagmur sesi
gitmek kolay degil dedim... kendime
dusundum
hatirladiklarim beni geri cevirdi...
yasamak zor gelir bazen bilirsin
susmak bir gidisi kabullenmek
gormek kolay dedim... kendime
sustum
yanlisliklarim beni buyuttu...
geride biraktigim acilar parki
yalnizliklarima sahne oldu
oynamak kolay degil dedim... kendime
yoruldum
arkadaslarim beni bende vurdu...
uzandi ellerim cocuklugumun koynuna
aradim kendimi kiraz agaclarinin altinda
unutmak kolay degil dedim... kendime
agladim
avucumda otuzdort yasim
dudagimda sarkim
oturup agladim sabaha kadar...

yolun yarısına bir kala (bkz: cuk oturmak)

acılık köyüne 2 km kala olan gereksiz bir park.