garsonların yoldan geçeni lokantalarına çekmesi

her sabah ve her aksam olmak uzere evimizin alt kisminda bulunan lokantalar sebebiyle sahit oldugum garip insan davranisi... zavalli insanlari cesitli gulunc diyaloglarla lokantalarinda yemek yemeye zorlama cabasi...
-buyrun abla aile salonumuz var.
-yok hayir biz kizimla markete gidiyoruz.
-olsun abla gelin bir acili adana yiyin de oyle gidin.indirim de var bakin...
-aaa ... kizim indirim de varmis yesek mi ki?
-anneeeeee!!
-yok kizim istemiyor tesekkurler.(bkz: mango indirimi)

-abi buyrun aile salonumuz var.
-yok sagolun bizim evimiz hemen surasi.
-abi yapma bak kizina da yazik simdi yenge kadin programlari seyretmekten yemek yapmamistir ac kalmasin yavrucak.(bahsetiigi yavrucak da ben oluyorum.)
-???!!!***!!!
(bizzat babam ve benim basima gecmistir.)

bursa garajinda $i$man bi adam size simsiki sarilip,kendi dukkanina cekmeye calisabilir .

efenim buyrunn,aile salonumuz mevcuttur diye ba$larlar doner, tavuk iskender diye devam ederlerken siz coktan ati alip uskudar’i gecmi$sinizdir; giden gelmiyor ama ne fayda ki susmazlar.

garson: beyfendi bir bakmaz misiniz?
b:...
g:beyefendi size diyorum
-beyefendinin dikkatini cekmeyi basarmistir.
b:efendim
g:buyurmaz misiniz efendim?
b:karnim ac degil
g: olsun burdaki yemekler acar istahinizi
b:aq istemiyorum iste
g: gelin efendim,yemeklerimizin fiyati cok uygun.
b: lan istemiyorum diyorum ya
g:aman efendim oyle olur mu, daha da ucuz size, benden kiyak.
b: ulan istemiyorum diyorum istemiyorum!!!
-bu sirada adam yurur, garson yurur
b:aq adami sktr git istemioruz iste
g: lan benimle duzgun konus aq senin simdi.ipne!!!
b: ne diyorsun lan sen.(iri yari beyefendi,ciroz garsona dalar)
b:ha ne diyordun soyle bakayim?
g:abi kulun kopeen olayim birak, garsonlugu birakiyorum senin sayende dogru yolu buldum.
b:ha soyle yola gel
g:abi son bi kiyak geceyim sana, beles yemek, ustadim benim
b: simdi kabul ederim,cok yordun beni.
g:lan abine bi kuru getir.
...

tesvikat denir.

uzaklaştıkça seslerini daha da yükseltirler sanki belli bir desibele ikna olacakmışız gibi.

iticidir bunu yapanlar. insanın içeri gireceği varsa da girmez.

(bkz: teşrifatcı)

agzin hafif yana kaydirilma hareketiyle "biyruuunnn" seklinde hitap eder ve sen buyulenip iceri girip yemek yersin..

antalya'da ışıklar caddesinde var bu mevzudan. caddenin başından itibaren dönerciler ard arda sıralanır. dönerciler çarşısı da denir bu yüzden. neyse, caddeye girdiğinden itibaren bir avsınızdır. sizi mekana çekmeye çalışan garsonlar sizin için geçmeniz gereken etap engelleri gibidir.

"buyur kardeşim."
"gel kardeşim."
"yukarıda da yerimiz var."
"bir bakar mısın kardeşim?"

adamlar ellerinde küçük menü listeleri ile dururlar mekan önünde. serengeti ya bildiğin. "ben tokum abicim.", "az önce yedim kardeşim." gibi sözlerle karşılık veriyorum bazen.

kolundan tutup durduran bile var. onlar için fosforlu cevriyeden gelsin:

"...bir daha kolumu böyle tutarsan başlarım sülalenin kayısı hoşafından."
-necla/cevriye,'fosforlu cevriye', istanbul, 1969.