abraham sweetvoice

(bkz: ibrahim tatlises)

ibrahim tatlıses’in, zaman zaman "atatürk olmasaydı benim adım böyle olurdu" diyerek kendince bir yerlere mesaj verme amaçlı kullandığı komedi ötesi söz öbeğidir.

engin ardıç bile dayanamamış, döktürmüştü dünkü yazısında:

"abraham sweetvoice

vallahi ben demedim, kendisi söylemiş: "atatürk olmasaydı benim adım abraham sweetvoice olacaktı" demiş... ben onun yalancısıyım, basında da yayınlandı.

acaba öyle mi olacaktı?

buna benzer örnekler çok verilir, en bilineni de elbette "atatürk olmasaydı camiler kilise olacaktı, ezan yerine çan sesleri duyulacaktı" lafıdır.
acaba öyle mi olurdu? benim adım da eugene robin mesela ha? hayır, sanırım halil şevki olurdu benim adım.

"soyadı kanunu" çıkmayacağı için hepimiz kıbrıslı ya da batı trakyalı soydaşlarımız gibi adımıza babamızın adını ekleyecektik, kızlar da evlenince kocalarının adını...

urfa sanırım ingiliz nüfuz bölgesinde bulunacağından, ister sweetvoice, ister nincompompoom gibi bir soyadının gündeme gelmesi söz konusu değildi.

"sevr" antlaşmasına göre (bakın necip matbuatın istediği gibi yazdım) orta anadolu osmanlı imparatorluğu’na bırakıldığından, ankara, çankırı, nevşehir, kayseri, konya’da camilerin kapanması söz konusu bile edilemezdi.
acaba işgal bölgelerinde durum nasıl olurdu?

müslümanlar baskı görüp din değiştirmeye yönelirler miydi? hiç sanmam. batı trakya’daki gibi "azınlık statüsünde" bulunacaklardı ama bulgaristan’da komünist yönetim sırasında uygulandığı türden bir "asimilasyon" gelir miydi başlarına? direnmezler miydi? sanırım iç anadolu’ya göç etmeyi tercih ederlerdi bu durumda.

haaa, bakın izmir’in selanik’ten bir farkı kalmazdı tabii, "türk egemenliği" uzak bir anı olurdu. pek pek, beyaz kule gibi, saat kulesi, asansör falan, tarihi kalıntılar, o kadar.

peki, kozmopolit istanbul’da ne beklenebilirdi?

istanbul, bir çeşit eski şanghay ya da eski singapur gibi bir liman sömürgesine, bir tür "özerk şehir devletine" dönüşecekti... pera kabından taşacaktı, diyelim maslak taraflarında ingiliz mahallesi, bebek dolaylarında fransız mahallesi falan... gece hayatının bugünkünden farklı olacağını da pek sanmam. "tabelalar" da günümüzde hiç aratmıyorlar işgal dönemini! acıbadem’de değil de bitter almond’da otururdunuz, sanki bugün pek farklı...

fakat "eski istanbul" müslüman kalırdı. ayasofya’yı yeniden kilise yaparlardı ama camilere dokunmaya pek cesaret edemezlerdi. sınırlanmış, büyümesi önlenmiş bir türk mahallesi...

dolayısıyla, bu tür spekülasyonlar abesle iştigalden başka bir şey değildir.
ama hoşluk olsun diye, işiniz yoksa, vaktiniz de varsa tartışın: acaba padişah istanbul’da mı kalırdı, yoksa anadolu’ya geçip (ankara küçük bir kasaba) diyelim konya’ya mı taşırdı başkenti?

izmir’e gitmek için schengen vizesi alacaktık, diyarbakır’da geçmeyebilirdi o vize tabii. yoksa istanbullu’ya özel ayrıcalıklar mı tanıyacaklardı?
yoksa biz de "constantinople times" gazetesinde mi yazardık yazılarımızı?
tarihte ne olmuşsa öyle olması gerektiği, başka türlü olamayacağı için öyle olmuştur, karl marx’ın dediği gibi. cami konusuna kafanızı fazla takmayınız.
ne yani, biz de viyana’yı alıp daha batıya yürüseydik, onun da adı kâmil makus mu olacaktı?"

bana nevzen tevfikin dizelerini hatırlatan sözdür:

"sen anandan yine cikardin amma
baban kimdi bilemezdin serefsiz."