evin camiye çok yakın olması

moral bozucu bir durumdur.
daha doğrusu annemin moralini bozuyor. ne zaman camiye bir cenaze gelse ve annem de bizdeyse eğer kadın o gün bütün gün hasta. izleme desem de "bi duacık etmeden olmaz" deyip sonuna kadar izliyor her şeyi. sonra artık neler düşünüyorsa bir hafta hasta yatıyor.

Gün geçtikçe sabah ezanlarına duyarsızlaşırsın.
Ezan okunurken telefonla konuşamazsın sesten.

Eski evim böyleydi benim. Zannedersin minare salonun ortasında kurulu. Hoca ne zaman Allahu Ekber dese yerimizden fırlardık. Sabah ezanından ürker olmuştuk. Çok şükür ev değiştirdim de dine kesin dönüş yaptım. Her seyin fazlası zarar, dinin bile.
(bkz: Din kitapta durduğu gibi durmaz )

Ne güzel lan beş vakit namazı camide cemaatle kılarsın. Oh mis x27

İmamların sürgün yeri de galiba bizim cami
Güzel ezan okuyan biri geldi bi ara yanlışlıkla geldiğini fark ettiler aldılar hemen adamı
O zamandan beri ezan okunurken camları kapatırım

(bkz: dramdır)
ben küçükken evimizin bitişiği camiydi. ezan sesini boşver, akşamları camide halka olup dönerken hu çekenleri görüp amaçlarını sorgular bazen de korkardım.