müsrif

arapça: israf eden kimse.

arapça kökenli sözcük.

arapça, sarf sözcüğünden gelir.

arapça mezidünfih mastarlardan "müf'il" babından türetilmiştir.

israf eden, malını, parasını boş yere yok eden, savurgan, har vurup harman savuran anlamlarına gelir.

sarf, masraf, tasarruf sözcükleriyle müştaktır.

Cümle içinde kullanalım:"müsrif kişiliği, kadınlara olan zaafıyla birleştiğinde uzak durulması gereken bir insan izlenimi bırakıyordu bende.