kulağın dibinde vızıldayan sivrisinek

yeri yurdu da belli değil bide gözlükleri gece çıkartıyorum hiç göremem bu yüzden apaçi apaçi dolaşıyor ortalıkta

uykunun en tatlı yerinde uyandırır. el-kol yaparsın inatla gitmez. artık dayanamazsın kalkıp ışığı açarsın bakarsın yok pezevenk!!!! oturursun yatakta etrafa bakmaya devam edersin nerde bu diye yoktur! yumuşak yastığına geri dönersin yine gelir!!! uğraşmıyorum artık ''anneeeeeeeeeeeeee!!!!'' annemi çağırıyorum o uğraşıyor.

şlakjdajdalkjdakfjla

bu sivrisinekler evrimin ispatıdır. eskiden tavana konarlardı, bir şekilde öldürebilirdik. şimdi koyu renk satıhlara konuyorlar görünmüyor. haliyle öldüremiyoruz.

bu durumda hemen telefonumu açıyorum ışığına geliyo salak konduğundaysa hiç bişeyden habersiz etrafına bakınırken onu ekranda "cort" diye eziyorum.
(bkz: güzel sessiz uykular sizin olsun)