mağdur edebiyatı

bizim kuşak , "dötünü yiyim ayağı" der kısaca

bi hocam "bana mağrur edebiyatı yapma,hep bahane hep bahane" demişti.çok kalbim kırılmıştı.
(bkz: depreştim)

her boku yiyip, ama biz fakiriz napalim, ya da devlet bize imkan vermedi diye aglanmanin kibar halidir. minare kilif bagintisidir gozumde.

hak eden cezasini cekmiyor bu ulke de maalesef.

"nolur biraz daha senin sevginden şevkatinden merhametinden yararlanıyım,nolur sadece insanca duygular taşıdığın için beni sev "in sözlükteki karşılığıdır.bunu yapan tipler aslında aşağılık kompleksindedirler,insanları iyi tanıdıklarını düşünürler.kimi zaman insanları kandırırlar fakat bazen öyle iğrenç görünürler ki dışardan kendilerini ele verirler.lütfen bunu yapmayalım,yapanları uyaralım.