hukuk mu psikoloji mi

ülkemızın en popüler ıkı bölümü ve süregelen bır tartışma konusu. topu sıze atarak merakla entrylerınızı bekledığım başlık

ticareti seçeceğim ikilem.

50yılda anca psikoloji iş görür, hukuk adaletsiz bir toplumda pek çekici bir meslek gibi durmuyor.

hukuk

psikoloji okuyacağım diye hukuğu bırakan biri olarak tarih diyorum.

(bkz: pdr)

kıble

hep hukuk okumak istedim, hatta hukuk fakültelerinde devam zorunluluğu pek olmadığından çalışırken dışarıdan okumaya yeltenmeyi bile düşünmekteyim. zaten üniversite mezunu birinin, bir vakıf üniversitesi hukuk bölümüne sınavsız kayıt şansı var mı bunu da merak etmekteyim. bilen varsa aydınlatırsa sevinirim.

oyumu pdr'ye kullandığım anket.

sen şimdilik hukuk de, puanın açıklanınca psikolojiye gidersin.

psikoloji lan güzel işte insanlarla uğraş dur :d

hukuk mu psikoloji mi? ikisi de güzel bölüm. ancak ülkenin bir ara değişik siyasi ve idari nedenlerinden dolayı çok fazla hukuk fakültesi açma yoluna girerek şimdi bunca hukukçuyu ne yapacağını düşündüğümüz bir hal. ortalama 15 bin hukukçu alınıyor, bunların birkaç bini savcıdır, hakimdir vs oluyor. gerisi ya avukat olacak ya da devlette veya özel sektörde farklı alanlarda istihdam edilecek. ancak hayallerini büyük kuranların düş kırıklıkları yaşayacağı bir gerçek. fiyakasına kanıp o alana giden genç ne yapacağını bilemeyecek. sonra kendince bir hayat çizecek. psikolojide o kadar büyük gayeler peşinde olmazsınız. evet, yine hayalleriniz vardır, ancak öyle yüksek dağlarda gezmezsiniz. bundan dolayı yıkılsanız da derin uçurumlarda parçalanmazsınız. hele ülkede hukukun durumu şu sıralar soru işaretleriyle doluyken... ha beş on sene sonra güzel bir noktada olur mu? olabilir, fakat üniversite açıldıkça hukuk gözde bölüm olup, adam yetiştirmesi de kolay olunca hemen herkes buraya talip oluyor. bence şu an milletin ruh hali bir tuhaf... ülke maddi yönden doygunlaşıyor. bu sefer ruhsal olarak açlık yaşıyor bu açlığı nasıl doyuracağını bilemiyor. sonra ilginç haberler izleyip anormal dramları gazetelerden okuyoruz. işte böyle bir vaziyette psikologlara hele kendini iyi yetiştirecek psikologlara bence müthiş bir ihtiyaç var. abi dünya halkları dalgalanıp duruyor. zengininden fakirine, alt katmandan üst katmana herkes bin bir karışık mevzuya dalmış. eskiden nasıl bir hastalık yayılıyordu, şimdi savaşlar, ekonomik problemler, siyasi sıkıntılar ruhsal olaylara neden olup medya aracılığıyla geniş kitlelerin iç dünyaları itibarıyla çöküntüler yaşamasına neden olmakta. eh, böyle bir halde psikologlara büyük iş düşmekte. ancak psikologların da ruh dünyası sağlam olmalı. kardeş ben o parayı aldım mı her yönüyle zengin olurum demeyin. enteresan olaylar dinliyorum bazı psikologlardan. zor kardeşim bu işler. mesleğe gerçekten insanlığa yardım etmek için girin. para için, şöhret için, makam için, vatan için vs için bu mesleğe girdiğinizde insanlık ailesine ve bir insanın iç dünyasındaki o koca evrene bakarken şaşkınlıklar yaşayacaksınız. insan ruhu hala çözülememiş olan -birileri çözdüğünü sansa da- bir muammadır. o muammada kaybolurken kolomb'un, einstein'ın, da vinci'nin şaşkınlıklarını yaşayacaksınız. dosto neden ölümsüzdür, insan ruhuna eğilmeye çalıştığı için.

hukuk bir nehirdir, psikoloji o suyun kaynağıdır. siz o kaynağı güzel akıtmaya veya kimler o kaynağı kirletmeye çalışmış onun arayışında oalcaksınız.

ne yazık ki sonuçlar açıklandıktan sonra sorulmayan sorudur. puanı yetecekse hukuk okuyacak, aksi takdirde psikolojiye gidilecektir.

(bkz: yarrak afedersin)
ehehe. nereye koysam şu bakınızı diye düşünüyordum hep. cuk oturdu.

edit: ikisi de değil.

adaletini halkın her kesimine uygulayacak bir hukukçu olacaksa,hukuk dediğim ikilem.
ama yine de şu (bkz: karşılaştırmalı edebiyat)