gündüzleri olmuş gece

yer yüzünde gezer idim, uğradım milketler yatır
kimi ulu, kimi kiçi, key kuşağı berkler yatır

kimi yiğit, kimi koca, gündüzleri olmuş gece,
kimi derviş, kimi hoca, mümin muhakkikler yatır

doğru varırdı yolları, kalem tutardı elleri
bülbüle benzer dilleri, danişment alimler yatır

ulu, kiçi ağlamışlar, server yiğitler komuşlar
baş ucunda yay asmışlar, dökülüben oklar yatır

atalarının izi tozlu, enginleri dürlü donlu
hüküm eder ay ü güne, şol usullü beyler yatır

elleri dürür kınalı, hem karavaşlu dayelu
karga gibi kara saçlı, gül yüzlü hatunlar yatır

uşacıklar, oğlancıklar, oynar güler bülbül gibi
ayrılmışlar; anaları, sinlerini bekler yatır

el bağlamışlar kamusu, hak çalaptandır umusu
düğürlü kızdır kimisi, alınmadık haklar yatır

yunus bilmez kendi halin, hak çalap söyletir dilin
bir nicesi yeni gelin, ak değirmi yüzler yatır

[yunus emre]