kara toprağın altında

teferrüç eyleyu vardım, sabahın sinleri gördüm
karışmış kara toprağa, şu nazik tenleri gördüm
çürümüş, toprak olmuş ten, sin içinde yatar pinhan
boşanmış damarı, akmış kan, batmış kefenleri gördüm
yıkılmış, sinleri dolmuş, evleri belirsiz olmuş
kamu endişeden kalmış, ne düşvar halleri gördüm
yaylalar yaylamaz olmuş, kışlalar kışlamaz olmuş
bar tutmuş, söylemez olmuş, ağızda dilleri gördüm
kimisi zevk ü işrette, kimi saz ü beşarette
kimi bela vü mihnette, dün olmuş günleri gördüm
soğulmuş şol kara gözler, belirsiz olmuş ay yüzler
kara toprağın altında, gül deren elleri gördüm
kimisi boynunu eğmiş, tenini toprağa salmış
anasına küsüp gitmiş, boynun buranları gördüm
kimi zari kılıp ağlar, zebaniler canın dağlar
tutuşmuş sinleri oda, çıkan tütünleri gördüm
yunus bunu kanda gördü, gelip bize haber verdi
aklım vardı, bilim şaştı; nitekim şunları gördüm

[yunus emre]