yemek yerken bir şey izleme ihtiyacı

yemek yerken ağırlıklı olarak saçma sapan türk dizileri olsun, flash tv olsun kafa yormanı gerektirmeyen, düz algıyla anlaşılabilir şeyler izleme ihtiyacı. itiraf etmek gerekirse şu sıralar pis yedili, bizim okul gibi dizileri ve hatta flash tv’nin o cağnım dizilerini yemek yerken bir şeyler izleme alışkanlığımdan ötürü takip eder oldum. sor anlatayım. ama boş bakıyorum sanırım. düz yani. yargılama, eleştirme gibi bir durum söz konusu değil. asıl amaç yemek olduğundan böyle basit şeyler nasıl tatlı gidiyor yemeğin yanında. öyle oturup adam akıllı film izleyebileceğimi sanmam. bir ara da internette eski saçma sapan dizilerin bölümlerini açıyordum yemeğe oturmadan evvel. bittiği gibi de kapatırım yani, telaşa mahal yok sanırım.

(bkz: yemek yerken bir şey okuma ihtiyacı)

kökü yalnız başına yemek yememe isteğine dayanır. yemek yerken televizyondaki adamlarla, kadınlarla aynı odada olma hissi verdiği için tercih edilir.

eve girer girmez - o odada oturmayacak olmana rağmen - televizyonu açmak da aynı familyadan gelen bir davranıştır.