orhun abideleri

turk adinin gectigi ilk turkce metindir.

(bkz: orhun anitlari)
(bkz: gokturk kitabeleri)

gunumuzde mogolistan sinirlari icerisinde olan anit.

bir cok yazittan olusmustur.en onemlileri bilge kagan,kul tigin ve tonyukuk adina dikilen yazitlardir.danimarkali wilhem thomsen tarafindan 1893 yilinda okunmustur.

vikinglerin dikilitaşlarında kullanılan alfabenin aynısıyla yazılmış olan ve her iki dilde de okunduğunda aynı anlamlara varan, bu vesileyle insana "türkler ile vikingler arasında nasıl bir ilişki vardır?" sorusunu sorduran yazıtlar.

bu abidelerde yazinin baska baska yazilardan karma bir yazi oldugu dusunebilir. cunku bir cok baska yazi ile benzerlik gostermektedir ki bu normaldir.ama viking yazisiyla benzerligi gercekten ilgincitir. yanlis bilmiyorsam alfabenin en onemli karakterleri sekil ve anlam bakimindan aynisidir.

(bkz: orhun yazıtları)
(bkz: orhun kitabeleri)

moğolistan’da "türklüğün şehadet parmakları" gibi yükselen ve takribi 1300 yıl sonrasından geçmişe bakıldığında fransızların,rusların,ingilizlerin tozu dumana kattığı ortamda bizim türk dilini ve belagatini "güdüklük" seviyesinin sadece birkaç adım ötesine götürebildiğimiz acı gerçeğini görmemizi sağlayan, ecdadın şamarıdır. mirasyedi türk gençliğinin gözüne sokulması gereken işaret parmağıdır. nasılsa çok var, tükenmez diye yağmalanan;üretkenlik mecburiyetini ortadan kaldıran yüce mirasın en mühim parçalarındandır. ve daha da acısı, özentilikten zihni bulanmış, şebelek türk gençliğinin bihaberlik alışkınlığı neticesinde çoğu kez de "kıymetsizdir" diyerek kenara itiverdiğidir.