arkamdaki dağları yitirmiştim, ufkumdaki denizleri
beraber uyuyup beraber uyandığımız hayvanlarımızı yitirmiştim
durmuş gibiydi içimden dışıma akan esas ırmak ve sonra
hiçbir şey olmamış gibi yaşamıştım. dünyadan şen bir ruh geçmişti
en son onunla gülmüştüm.
ayaklarıma yeşil otlar değmişti, üstümden beyaz
bulutlu gökyüzü yürümüştü. ben ikisinin arasında uyumuştum.
bir çingene şarkısında kederli bir cümle şimdi bunlar.
(bkz: birhan keskin)
(bkz: ba)
koyu kıvam
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?