kitap çalmak

’’hırsızlık kötüdür ayıptır, günahtır, eeeğğğ, öğğğ ’’ dediğimiz şeyler içerisinde yer alsada ben buna hiçbir zaman katılmamışımdır. ihtiyacı olmayan, okumak istemeyen bir birey asla hırsızlık yapmaz. kitap hırsızlığı yapmaz. bu yüzden ben kitap hırsızlığına asla karşı değilim diyerek kendimi aklamakla başlayayım. parasız değilim tabiki ama dün arkadaşlarımla oturduğum yerde telefonda konuşmam olanaksızdı. telefon elimde sessiz bir yer arayışına girdim ve bir otelin girişinde kendimi buldum. kapıda broşürlerin içerisinde bir kitap gözüme çarptı. sahibi varmıdır yokmudur diyerekten kitap elimde etrafıma baktım fakat kimseyi bulamadım. kitabı alıp barın yolunu tekrardan tuttum. sayelerinde bir insan daha said nursi hakkında bilgiye sahip olacak. hoş ben buldum çalmadım diyebilirim sanırım. burdan kitabını ulu ortaya fırlatan kişiye sesleniyorum. yediğin ekmekten daha kıymetlidir o kitap sokaklarda ne işi var.

okuyoom ben yaaaa diye bağıran, okumaya aşık kişiler bunu sıklıkla yapar.

(bkz: hacı husrev)