pozitif ateizm

ateizm kendi arasında pozitif ve negatif ateizm olarak ikiye ayrılır. pozitif ateizm, tanrı inancının saçma olduğunu, tanrının var olmadığını ispat etmeye uğraşan; bu uğurda çeşitli iddia ve teoriler ortaya atan ateizm koludur.

gariptir, kur’an-ı kerim’de pozitif ateistler hiç muhatap alınmaz. daha çok "negatif ateizm" ve "şirk" üzerine gidilir. aslında kur’an-ı kerim’de ki bu yaklaşım tarihsel süreç ile muhteşem bir uyum göstermektedir. zirâ bilinmektedir ki, insanlık (en azından tarihi açıdan kayıt altına alınmış olan kısmı) her ne şekilde olursa olsun bir "yaratıcı" makamın varlığına hep inanmıştır. pozitif ateistler ise tarihin her devrinde, onca mücadelelerine ve görünüşte bilimsel olan argümanlarına rağmen hep marjinal kalmaya mahkum olmuşlardır.

bilim adamlarının içinde "pozitif ateist" olarak gösterebileceğiniz çok az sayıda isim vardır ve bunların hemen karşısında ve bunlardan daha fazla sayıda "yaratılış" inancına sahip bilim adamları her dönem mevcut olmuştur. elbette ne ateizm adına ne de yaratılış inancı adına bu hiç bir şeyi kanıtlamaz, fakat bilim dünyasında bir fikir birliğinin olmadığını bilmek sanırım iyi bir şey.

londra’da yapılmış olan bir eylemden bahsetmek istiyorum sizlere. 2009 yılında bir grup pozitif ateist ceplerinden çok ciddi paralar harcayarak bir eyleme giriştiler. dönemin gazeteleri bu eylemi tüm dünyaya duyurmuştu. ne mi yaptılar?

londra’da bulunan tüm otobüsleri kiralayıp üzerine şu yazıyı yazdırdılar: "there’s probably no god. now stop worrying and get on with your life." yani "muhtemelen tanrı yok. endişelenmeyi bırak ve yaşamaya bak!"

burada iki garipliği fark etmişsinizdir. ilki, tanrının yokluğunu "ihtimal" dahilinde sunmaları... elbette ateistlerin buna "canım alaycı bir tavırdı o..." gibi açıklamaları oldu ama bizim oraların bir sözü vardır: " kurban olduğum allah, kendi elleriyle kendilerini ele verdirdi." derler. ne güzel demiş sivas’lı atalarım değil mi?

bir diğer mesele ise tanrının varlığını bir "endişe kaynağı" ve "hayatı zehir eden" bir unsur olarak görmeleri. aslında bu söz, pozitif ateizm başta olmak üzere tüm ateizm çeşitlerinin ve türevlerinin bilinç altını ortaya koyması açısında çok kıymetli... mesele, tanrının varlığı değil... mesele; tanrının varlığını, sorumlulukların ağırlığı altında ezilmenin kaynağı olarak görmek. diğer bir deyişle: "kahrolsun tanrı, yaşasın özgürlük"

iyi de, senin sınırın ne? aklın mı? kalıtımın ve çevrenin şekillendirdiği, kimi zaman duygularının kimi zaman çıkarlarının tesirinde kalan aklın mı?