terapi görevi gören filmler

insanı her izlediğinde mutlu eden, böyle hayata sarılmaya, sosyalleşmeye, gitmeye, gezmeye, görmeye, yazmaya yönelten filmlerdir. liste o kadar uzundur ki akla şimdi bitanesi bile gelmez.

(bkz: promise me this)

(bkz: men in black) 1-2

(bkz: top secret)

(bkz: hadi gari cumhur)

(bkz: canım kardeşim)

(bkz: neşeli günler)

(bkz: goal) 1-2

(bkz: black cat white cat)

edityus konamiskos: demiştim akla hemen gelmiyo diye aslında her gün aklında olan şeyi ankete o an yazmayı unutuyor insan. neyse ki epikuros yazdı da aklıma geldi. evet bende hastasıyım;

(bkz: carlito s way)

(bkz: papillon)
(bkz: one flew over the cuckoo s nest)
(bkz: carlito s way)
(bkz: ankete karşı olup iştirakten kendini alamama volume 1)

(bkz: milf)
(bkz: bangbus)
(bkz: american day dream)
eger bi hatundan kazık yediyseniz meatholes

kemal sunal filmlerinin tedavilerde kullanıldığını ve olumlu etkisinin olduğunu okumuştum zamanında. her filmi ilaç gibi ustanın.