kurtaris yaptıktan sonra defansa bağıran kaleci

tribünlere "ben olmasam bu salaklar yüzünden her maç 3-4 tane yeriz" mesajı veren kalecidir. kalecimiz panter gibi atlar uçar topu kornere çeler, ardından hışımla kalkıp el kol hareketleriyle defansa bağırır. gerçi bağırdığı hiç bir oyuncu bunu üzerine alıp da kaleciyi muhattap almaz, paşa paşa kornerde adam paylaşır.

(bkz: orkun uşak)

kalecilerin yalnız adam olduklarını ve en stresli pozisyonda görev yaptıklarını bilen diğer takım elemanları genelde anlayışla karşılarlar bunu.

o ana kadar tuttuğu nefesini kurtarış sonrası bağırtısıyla verir ve rahatlar. defans eksiklerini en iyi gören oyuncu olarak bir iki öneride bulunur. (dışarıdan kabaca gözüken bir tarzda diyelim)

sevgili kalecimiz rüştü yapar bunu ama tam olarak gol yedikten sonra yapar. canım kalecimiz ibiş kalecimiz.

defanstan dayak yiyecek bir gün ama bakalım ne zaman.