kan ve para

taş gibi grizu parçası. eskilerden, çok eskilerden.

kanla bezenmiş kaldırımlar
saat barettayı kırk beş geçiyor
et parçasına örtülen gazeteden
son haberler okunuyor

birisi çırılçıplak çatıda
kimse dönüp inan bakmıyor
yerde vücutlar hareketsiz
hızla aralardan geçiliyor

küçük bir kız yolun kenarında
düşen bebeğini kaldırırken,
kendini onun yanında buluyor...

kan ve para!!!

uygun adım hep bak gölgeler
sinsice dolanıp duruyor
herkes üstüste yığılırken
nüfus baştan planlanıyor

kan ve parayla da beslenip
silahla tedavi olunuyor
hayatın anlamı neydi ya
palyaço hep bunu düşünüyor

küçük bir kız yolun kenarında
düşen bebeğini kaldırırken,
kendini onun yanında buluyor...

ve sen palyaço inan pencerende
yine o şarkıyı söylüyorsun fakat sen de hep biliyordun!