buda doğası

çoğu mahayana budist okulunda önemli bir kavramdır.

ayrıca "tathagatagarbha" ve "sugatagarbha" terimleri de buda-doğası kavramıyla eşanlamlı olarak kullanılır. buda-doğasının tüm duyarlı varlıkların özünde doğuştan varolduğu kabul edilir; dolayısıyla herkes budalığa ulaşabilir. çoğu mahayana budist okulları, özellikle de zen ve tibet budizminde buda-doğasının sunyata (boşluk) olduğu kabul edilir.

chan (zen) okulunun altıncı piri hui neng’a atfedilen platform, sutra’da budalık bulutlarla kaplanmış dolunaya benzetilir. rüzgarlar esip bulutları uzaklara taşıdığında ay ortaya çıkacaktır. dolayısıyla budalık zamanla meydana gelen, ya da inşa edilen bir şey değildir; özünde her varlık buda’dır. ancak bu öz yargılayıcı, dualist zihin tarafından engellenmiştir. bu engeller ortadan kaldırıldığında buda-doğası kendini gösterecektir.