kronik mutsuzluk

yorulmaktır. bedenen olmasa bile ruhen yorulmak. bu ruh yorulmasına beden de eşlik etmeye başlar bir süre sonra, kişi gözlerini tam açık tutamaz, hatta tutmak istemez artık. bakar ama görmek istemez, konuşur ama anlatmak istemez, dinler ama anlamak istemez. bir garip haldir, öldürmese de süründüren. iyi ölüm birinden gelir mi diye bekler. bu beklemeye adar kendini. yaşama amacı ölümü beklemek olmuştur artık. bir çizik atmaya çalışır evrene, dünyaya, hayata, masaya, vücuduna. ’kanıyor mu acaba?’ diye bakar, açamadığı gözlerini aralayabildiği kadar aralayarak..

içinde bulunduğum durumdur. şanssız olmanın etkisi büyüktür.
(bkz: allah çirkin şansı versin)

derin depresyondur.