çok kötü bir durumdur efendim. bu bir hastalıktır belki de.
bu bayram başıma geldi. aslında ikisi de çok iyi tanıdığın kişiler fakat o anda o arkadaşın adı gelmedi aklıma. öyle bön bön baktım suratına, yok isim aklıma gelmiyo. neyse ki sonradan şakaya vurup " siz kocaman adamlarsınız artık, bana ihtiyacınız yok, kendi kendinize tanışın" dedim de sıyrıldım aradan.
birilerini tanıştirirken birinin ismini unutmak
olabilir insanlık hali.
çok normaldir. gerçekten bak.
bana sürekli olur misal, moloz gibi bakınırım etrafıma. olsun ama normaldir dedim ya...
çok normaldir. gerçekten bak.
bana sürekli olur misal, moloz gibi bakınırım etrafıma. olsun ama normaldir dedim ya...
geçici hafıza kaybının bilinen birkaç nedeni vardır tabii ki. stres, heyecan hali, gece yataktan düşmek bunlardan bazılarıdır.
birini, bir baskasina tanistirma islemini fazlaca yapamayan, bu firsati eline sikca gecmeyen pek cok erkisinin, ne yapacagini bilememesinin de etkisiyle tanidigini obur tanidigina tanistiramamasi durumudur.
siz ismini unuttugunuz kisinin, ismi hatirlanan sansli kisi karsisinda yalniz kaldigini hissedersiniz bir an. hatta oyle ki, iki yabanci kendisine mal mal bakiyordur. ikisi de adini bilmeden etrafinda durmaktadir. tabi bu anlik da olsa `unutulan` zat, ismini sizden once hatirlatirsa tanistirildigi kisiye, bu durum kendi kendinize gun boyunca `lan acaba ayip mu oldu?`, `tabi lan, cok ayip ettim anasina kufretseydim daha iyiydi` dedirtir.
bir ornekleme yapayim (ornekleme, orneklem iliskisini unutunuz). birisine ismiyle hitap etmenin guzelliklerini unutmus bir donemimde, `abi, abi` diye diye hakikaten de adini unuttugum bir arkadasimi, ismini arada bir telaffuz ede ede unutmadigim bir diger arkadasimla tanistirirken oldu bu durum. yukarida belirttigim gibi, arkadasim, ben tam karsisindaki kisiyi isaret ederek `tanistirayim... ali` deyip, sonra kendisini gosterip `eee(lan adi neydi)` derken `ben de abdurrezzak` deyince, gun boyunca komaya girmis, sonra `rahat ol lan. insanlik hali olur oyle seyler` diye diye kendimi avutmaya calismistim.
(bkz: unutulmayacak isimler)
siz ismini unuttugunuz kisinin, ismi hatirlanan sansli kisi karsisinda yalniz kaldigini hissedersiniz bir an. hatta oyle ki, iki yabanci kendisine mal mal bakiyordur. ikisi de adini bilmeden etrafinda durmaktadir. tabi bu anlik da olsa `unutulan` zat, ismini sizden once hatirlatirsa tanistirildigi kisiye, bu durum kendi kendinize gun boyunca `lan acaba ayip mu oldu?`, `tabi lan, cok ayip ettim anasina kufretseydim daha iyiydi` dedirtir.
bir ornekleme yapayim (ornekleme, orneklem iliskisini unutunuz). birisine ismiyle hitap etmenin guzelliklerini unutmus bir donemimde, `abi, abi` diye diye hakikaten de adini unuttugum bir arkadasimi, ismini arada bir telaffuz ede ede unutmadigim bir diger arkadasimla tanistirirken oldu bu durum. yukarida belirttigim gibi, arkadasim, ben tam karsisindaki kisiyi isaret ederek `tanistirayim... ali` deyip, sonra kendisini gosterip `eee(lan adi neydi)` derken `ben de abdurrezzak` deyince, gun boyunca komaya girmis, sonra `rahat ol lan. insanlik hali olur oyle seyler` diye diye kendimi avutmaya calismistim.
(bkz: unutulmayacak isimler)
sadece tanıştırma anında değil hafıza bunu başka durumlarda da yapabiliyor. örneğin birilerine tam ismiyle hitap edecek vakit gelmişken birden isim yok oluyor hafızada. "şeyy" demek en kötüsü bu gibi durumlarda. yani öyle bi saat 15 dk. düşünmedikten sonra aklınıza gelmez bu isim daha da. çok ilginç.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?