ibrahim zeki burdurlu

şâir. burdur’da doğdu. istanbul erkek öğretmen okulu (1938) ile gazi eğitim enstitü türkçe bölümü’nü bitirdi. si­vas, burdur, kıbrıs ortaokul ve lisede izmir eğitim enstitüsü’nde öğretmenlik yaptı. 1977’de emekli oldu.
günümüz şâir ve yazalarındandır. ilk şiiri öğretmen okulu’nda öğrenci iken servet-i fünun- uyanış dergisinde görü­lür. öğrenciliği sırasında, ahmet kutsi tecer tarafından başlatılan şiirde, halk şiiri geleneğinden faydalanma çalışmalarına katıldı. yeni şiir iie halk şiirinin tekniğini birleştir­meye gayret etti. şiirlerinde mahalli duyguları, millet ve va­tan sevgisini terennüm etti. masal, inceleme, araştırma ve antoloji türünden eserleri de vardır.

şiir kitapları:

1. toprak insanları (1945), 2. toprağın için­deki toprak (1946), 3. burdur’daki mahallemiz (1947), 4. ke­loğlan (1949), 5. basık tavan (1950), 6. bir köyden bir insan (1951), 7. lefkoşe (1953), 8. minnacık ada (1954), 9. günay­dın yavru kıbrıs (1959), 10. atatürk’üm (1959), 11. sev beni ‘(1966), 12. açmıyor mu kıbrıs’ımın gülleri? (1968), 13. izmir’­in mor atları (1976).

masal kitapları:

1. nur güzeli (1963), 2. dileği gerçekleşmeyen kız (1963), 3. güllü pâdişâh (1963), 4. mavi pullu balık (1964), 5. üç yumak (1964), 6. kendi bir karış, sakalı üç karış (1972).

antolojileri:

1. şiirimizde öğ­retmen (1965), 2. öğretmen şâirler antolojisi (1966), 3. ata­türk şiirleri antolojisi (1967).

diğer eserleri:

1. memiş can (1978, roman), 2. anılardan öyküler (hikâyeler, 1979), 3. üç destan (köroğlu- karacoğlan- oğuz destanı, 1969), 4. ro-manlanyla reşat nuri güntekin (1971). ders kitapları ve eği­tici kitapları da vardır.