zeynettin maras’ in gizli ask olarak da bilinen nihavent eseri.
gizli aşk bu
adini zeynettin maras’ in ayni isimli nihavent eserinden alan bir ozen yula kitabi.
gizli ask bu ile tanisikligimiz, ece temelkuran’ inhttp://tinyurl.com/pbtyeo adresinden ulasilabilecek kose yazisindaki anlatimi vesilesi ile oldu.
12 tl ye alabileceginiz, 172 sayfadan olusan, film tadinda bir hikayesi var gercekten de kitabin. bir kitap yazabilecek olsam bunun tadinda bir sey yazmak, bir film cekecek olsam bu filmi cekmek isterdim dedirten bir kitap olmustur benim icin. aglatan, gulduren, uzun zamandir ilk defa fazlasi ile karsiligini aldigim bir alisveris olmustur benim icin. ictenlikle tavsiye ederim.
kitabin girisinde sait faik abasiyanik’ tan enfes bir alinti vardir.
:--------------------------------------------------spoiler--------------------------------------------------:
zaten hayat bircok seyi "ragmen" severek yasaniyor ve bitiyordu.
istanbul, tam da bu civarda "sokaklarindan gemilerin gectigi bir kent"ti iste.
hayat hic kimseye kolay degil. sen suncagiz cihangir’ de en dertli kisinin kendin oldugunu sanirsin. o sirada ingiliz sarayinda bir kral dunyadaki en mutsuz adamin kendisi olduguna inanir. bunun sonu yok...
insanlar aciyi, alameti, gonullerindeki kiyameti unutup aska asik olurlardi.
bazen insanin hayatinda ne diyecegini bilemedigi bir an olur ya, o an iyi gelir insana. insan sadece susup bakmasini bilmeli o durumda. ama susmali. eski zamanlarin hatirina, masumiyet devrinin hatirasina hurmeten bazen sadece susup bakabilmeli insan.
hayatta kimseyi kirmadan, uzmeden yasamak istiyordu o. bunun imkansiz oldugunu bile bile.
hani bir kus surusu gecer baktigin gokyuzunden bir aksamustu. bakarsin hepsi ayni yone gider. bir tanesi arada saskin saskin baska bir yone segirtir. o kus asiktir iste! ne oldugunu anlamaz, bilmez. anlatacak bir seyi de yoktur. kalbinde o kucucuk kalbin tasiyamayacagi kadar buyuk bir aci vardir. o, iflah olmaz iste.
oysa asktan bigane ne var hayatin kalaninda?
saclarimiza beraberce aklar dussun. sen boya, raziyim. yeter ki her bir akin dustugunu goreyim. her bir aki gorecek kadar taniyayim guzelim saclarini. her sabah yeniden seveyim. yeniden sevsen keske! aski taze tutmak zor...
ama biz birbirimizin hayatinda gemiler gibiyiz. acik denizde karsi karsiya gelip isiklarini yakan ve birbirine teget gecen, dudukleriyle birbirini selamlayan bir cift gemiyiz biz. rotalarimiz ayri, icimizde tasidigimiz insanlar, sirtimizdaki yuklerimiz hep baska. ama ayni denizin sulari ikimizin de govdesini yipratiyor. ayni dalgalara karsi koyuyoruz. ayni suyun yuzunde gidiyoruz. ayni yakamozda icimize bir ates dusuyor. ayni tanri’ nin evlatlariyiz. ve hep ayriyiz.
:--------------------------------------------------spoiler--------------------------------------------------:
gizli ask bu ile tanisikligimiz, ece temelkuran’ inhttp://tinyurl.com/pbtyeo adresinden ulasilabilecek kose yazisindaki anlatimi vesilesi ile oldu.
12 tl ye alabileceginiz, 172 sayfadan olusan, film tadinda bir hikayesi var gercekten de kitabin. bir kitap yazabilecek olsam bunun tadinda bir sey yazmak, bir film cekecek olsam bu filmi cekmek isterdim dedirten bir kitap olmustur benim icin. aglatan, gulduren, uzun zamandir ilk defa fazlasi ile karsiligini aldigim bir alisveris olmustur benim icin. ictenlikle tavsiye ederim.
kitabin girisinde sait faik abasiyanik’ tan enfes bir alinti vardir.
:--------------------------------------------------spoiler--------------------------------------------------:
zaten hayat bircok seyi "ragmen" severek yasaniyor ve bitiyordu.
istanbul, tam da bu civarda "sokaklarindan gemilerin gectigi bir kent"ti iste.
hayat hic kimseye kolay degil. sen suncagiz cihangir’ de en dertli kisinin kendin oldugunu sanirsin. o sirada ingiliz sarayinda bir kral dunyadaki en mutsuz adamin kendisi olduguna inanir. bunun sonu yok...
insanlar aciyi, alameti, gonullerindeki kiyameti unutup aska asik olurlardi.
bazen insanin hayatinda ne diyecegini bilemedigi bir an olur ya, o an iyi gelir insana. insan sadece susup bakmasini bilmeli o durumda. ama susmali. eski zamanlarin hatirina, masumiyet devrinin hatirasina hurmeten bazen sadece susup bakabilmeli insan.
hayatta kimseyi kirmadan, uzmeden yasamak istiyordu o. bunun imkansiz oldugunu bile bile.
hani bir kus surusu gecer baktigin gokyuzunden bir aksamustu. bakarsin hepsi ayni yone gider. bir tanesi arada saskin saskin baska bir yone segirtir. o kus asiktir iste! ne oldugunu anlamaz, bilmez. anlatacak bir seyi de yoktur. kalbinde o kucucuk kalbin tasiyamayacagi kadar buyuk bir aci vardir. o, iflah olmaz iste.
oysa asktan bigane ne var hayatin kalaninda?
saclarimiza beraberce aklar dussun. sen boya, raziyim. yeter ki her bir akin dustugunu goreyim. her bir aki gorecek kadar taniyayim guzelim saclarini. her sabah yeniden seveyim. yeniden sevsen keske! aski taze tutmak zor...
ama biz birbirimizin hayatinda gemiler gibiyiz. acik denizde karsi karsiya gelip isiklarini yakan ve birbirine teget gecen, dudukleriyle birbirini selamlayan bir cift gemiyiz biz. rotalarimiz ayri, icimizde tasidigimiz insanlar, sirtimizdaki yuklerimiz hep baska. ama ayni denizin sulari ikimizin de govdesini yipratiyor. ayni dalgalara karsi koyuyoruz. ayni suyun yuzunde gidiyoruz. ayni yakamozda icimize bir ates dusuyor. ayni tanri’ nin evlatlariyiz. ve hep ayriyiz.
:--------------------------------------------------spoiler--------------------------------------------------:
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?