uçurtma avcısi

yalınlığı ile derinden etkileyen bir kitap uçurtma avcısı. dili, konusu, betimlemesi... herşeyi yalın. tesadüfen bir kitapçıda görüp kapağı ile beni çeken ama tesafüs eseri alıpta bu kadar beğendiğim az kitaptan biri. afganistan ve afgan sorunu ile ilgili hiç bir şey okumamıştım gazeteler harici bu kitaba kadar. ama zaten bu kitapta evet bahsi geçen bir afgan sorunu vardı ama asıl önemlisi bunun bir çocuk gözünden nasıl görüldüğünü anlatması, çocuklara neler yaşattığını gözler önüne sermesiydi. arada kalmak, din-mezhep ayrılıkları, statülerin bilinçaltına işleyişi, nedenler ve sonuçlar, dosltuk ve affediş üzerine okuduğum en önemli kitaplardandı. bağlılığın ve inancın hem gücünü hem de yükünü, çocukların belki de en zalimden bile zalim olabileceklerini şaşkınlıkla okuyup, ilk kelimemizin belki de kaderimizi çizdiğini görebileceğimiz ve okunmamasının kayıp olacağı kitap.... *** hasan’la aynı memeden süt emmiştik. ilk adımlarımızı aynı bahçede, aynı çimenlerin üzerinde atmıştık. ve ilk sözcklerimizi aynı çatının altında söylemiştik. benimki baba idi. onunkiyse emir. benim adım.

ciddi anlamda salya sümük ağlattı beni bu kitap.
ayrıca emir e de kitabın sonuna kadar sövdüm durdum.
bi de hasan ın başına gelenin emir in de başına gelmesi beklentisindeydim olmadı napalım.