karşısindakınin gözlerine bakarak konuşmak

durust insanlarin kendilerini ele verdigi bir durumdur. yalancilar, sahtekarlar, duzenbazlar ise mutlaka gozlerini kacirirlar. politikacilarin da cogu -nedense!- gozlerini kacirarak konusurlar.

dozunda olması gereken yaklaşımdır. karşınızdaki güçsüz bir kişilikse kendini aşırı baskı altında hisseder ve doğru söylüyor bile olsa gözlerini kaçırır.
karşınızdaki güçlü bir kişilikse, uzun süre yakın mesafeden kurduğunuz göz teması onda tehdit algılaması yaratır, agresifleşmesine sebep olabilir.

evet, samimiyettir ama dozunda olduğu sürece.

göz teması da denir.
hiç sevmediğim şeydir. ayrıca göz teması kurmamak beden dilinde bir yalan emaresi olsa da sadece bu anlama gelmez. bu hareketten kaçınmada diyalogda bulunulan şahısdan hoşlanmama, rahatsız edici bir konudan bahsetme, özgüven eksikliği,yetersiz ego, konsantrasyon bozukluğu gibi sebepler de rol oynayabilir.

ayrıca; (bkz: karşısındakinin gözlerine bakarak konuşmamak)
(bkz: kesmek)

(bkz: gozlerine bakamamak)