türk dış politikası

baskın oran ın yazdığı ’’olaylarla türk dış politikası’’ bu alanda yazılmış en başarılı ve okunması kolay eserlerdendir. 2 ciltlik bu eser, biraz pahalı olsa da bu alanla ilgilenenlerin ve her türk gencinin muhakkak okuması gerektiğinden, verilen para sonradan içine oturmaz insanın.

1950’lerden itibaren tamamen abd ekseni ile şekillenen alan.

cumhuriyetin kurulmasından çok partili siyasal hayata geçişe kadar, misak ı milli ve statükonun korunması hedeflenmiş, bu doğrultuda, realist bakış açısı ile, müttefik devletlerin tepkisine rağmen ikini dünya savaşı dışında kalmayı başarmış, bu nedenle uluslararası ilişkilerde yalnız kalmaktan korktuğu ve sovyetlerin isteklerinden çekindiği için batı ya yönelmiş, truman doktrini, marshall planı ile ekonomik-askeri yardım, hibe,kredi almasıyla tamamen batıya yönelmiş,bu yardımlarla uzun vadede abd ’ye bağımlılığı artmış, bizzat nato’ya üyelik için başvurmuş ve bunu sağlamak için kore’de şehit vermiş, 1952 yılında yunanistan ile birlikte üye olmuş, ve bu tarihten itibaren ulusal çıkarları batı çıkarları ile eşgüdümlü olarak devam etmiştir.

adama sormuşlar adın ne? mülayim demiş,
sert olsa ne yazar demişler.

türk dış politikası da bu eksende yürür.

bekle gör.

(bkz: tdp)

sanirim cumhuriyet tarihinin en ba$arisiz di$ politikasi akp hukumeti zamaninda gercekle$iyor. israil’le neredeyse sava$a girecegiz, iran bir kac gunde du$manimiz oldu, guney kibris ve yunanistan’in ordulari turkiye’ye kar$i teyakkuzda, suriye desen bizden tiksinir hale geldi ve daha neler neler.

hepimiz kiziyoruz israil’e, mavi marmara’da oldurdugu vatanda$larimiz icin kahrediyoruz onlara tamam da mavi marmara’nin adamlarin abluka aldigi yerde ne i$i vardi, bir de bu acidan bakalim olaya. mavi marmara’nin gazze’ye yardim goturmesi israil’in gozunde pkk’ya yardim goturulmesi gibi bir $ey. israil’den kalkan gemiler pkk’ya yardim ula$tirmaya cali$saydi biz ne yapardik bir du$unmek lazim.

yineliyorum, cumhuriyet tarihin en basiretsiz en kabadayi ve en ba$arisiz di$ politikasinin yurutuldugu donem bu donemdir.

sıfır sorun politikası bol sıfırlı oldu. önce herkesle yalancıktan, hiçbir sorunumuzu oturup konuşmadan-çözmeden dost olduk. sonra da ortalık buz kesti birden, savaş tamtamları çalmaya başladı. bravo ahmet davutoğlu, büyüksün...

edit: ben de bu saçmalığı anlamıyorum. kırmızı bütün renkleri döver, gibi şahsi bir şey yazmışım sanki de basıyor berbatı. yahu yalan mı? işte ermenistan açılımı sonrası ermenistan ve azerbaycan ile ilişkilerimiz, işte füze kalkanı dolayısıyla iran, rejim muhalifleri-olaylar dolayısıyla suriye, güney kıbrıs rum yönetimi ve dolayısıyla abisi yunanistan, mavi marmara şu bu dolayısıyla israil... yemişim berbat oyunu da muhteşem oyunu da.