mahalle kültüru

zaman icerisinde gokdelenler ve bilgisayarlarin gelisimi ile beraber varligini yitiren ancak ozlemi bunu yasamis insanlarda sabit kalan ve cogunlukla bu kulturu kendi cocuklarinin hic yasayamayacagini dusunup uzulen kisilerin sahip oldugu kulturdur. her mahallenin kendi takimi, kendi cekirdek citleme duvari, kendi dedikodulari, kendi cocuklari, kendi dalacak agaclari vardir. bir dostluk ornegidir ve baglilik simgeler. "bizim mahallenin kizina ters yapmissiniz" diyen mahalle delikanlilari bu kulrutun degisilmez ogeleridir mesela.

bulunduklari goc itibariyle ayni mahallenin ayni sokagini mesken tutarak geldigi kentin kulturune uyum saglamaktansa yaninda getirdigi hemsericilik kulturuyle insan, kentin o hala cok cekici gelen insancil ortak yasamin paylasimini bizlere sunan kulturu acimasizca katletmistir. kisacasi koyden kente gocte yok edilmis kulturdur.