eroinle dans

canan tan’ın müthiş romanı;
eroinle dans, yalnızca bir eroin öyküsü değil. sigara ve içkiyle başlayıp esrar, kokain, sakinleştirici ya da uyarıcı haplarla süren, uzun, upuzun bir yolun son noktası eroin.
merak, macera arayışı, çarpık ilişkilerin yaşandığı arkadaş çevreleri, rastlantı sonucu içinde bulunulan topluluğa uyum çabaları, bu konulara en uzak duran kişileri bile nasıl da içine çekebiliyor. romanın iki kahramanı eylül ve dünya’nın başına gelenler de bunlardan farklı değil.
eylül, ailesinin biricik prensesi; el bebek gül bebek büyütülmüş en iyi okullarda okutulmuş pırıl pırıl bir genç kız. yolundan sapmasını haklı çıkaracak hiçbir dayanağı yok. ancak, çok güçlü arkadaşlık ve dostluk bağları bazen bataklığa sürükleyebiliyor insanları. eroinle dans, hem güçlü bir arkadaşlığı, hem de böylesine güçlü bir arkadaşlığın sonuçlarını anlatıyor .

" "üzülmeye değmez" diyor dünya. "bırakıp gidenin de, gidip gelmeyenin de canı cehenneme!" "

"söylediğin kadar kolay mı sanıyorsun? güçlü olmak, ayakta kalabilmek... yıkılmayı kim ister ki? herkes aynı yapıda değil. hafif bir yel sürükler bazısını; bir diğeri, en amansız fırtınalara bile karşı koyabilir."