tabiri caizse

gokhan ozen’ın en cok sevılen parcalarından bırıdır.ılk cıktıgı gunlerde heryerde calınırdı suan eser yok sarkısından ve kendısınden.

tanrıya el açıp yalvarmadık mı
sen bensiz ben sensiz ağlamadık mı
adaklar adayıp haykırmadık mı
gittin de ne oldu
bitti sevdamız

sensiz gecelerin sabahı uzak
gözlerim yolunda ben acındayım
çoğalan hasretim azalan umut
kaybolan bir ömrün yamacındayım

kalbim söz dinlemiyor
unutmaktan acizse
alışamaz sensiz bu hasrete
yangınımsın tabir-i caizse

aldığım nefes yarım
kesildi can damarım
söyle bana birtanem
sensiz nasıl yaşarım

aptal bir sarisin mankenimizin tabiri cahitse diye telaffuz ettigi soz.

"söylemesi uygunsa" gibi bir anlamı olan cümledir. genelde bu sözün sonunda kurulan cümle bir saçmalık abidesi gibi de olur. evet.

sakız edilmiştir ağıza. kelimelerin içini bilmeden kullanmakta üstümüze yok zaten.
asaf demiş ya :
-tüm renkler aynı hızda kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler.- aynı o hesap; her tarafımıza bulaştı da, en çok edebiyata değdi.