yanındayken özlemek

var olmayani degil, henuz var olani ozlemek halidir. var olmadigi hali dusunulmek bile istenmez boyle durumlarda.
yoklugun varligin bir durumunun tam tersidir.

muhtemelen o’nun yaninda olusundan mutlu olmanin yani sira, belli bir sure sonra yaninda olmayacagini bilmenin verdigi uzuntu ve ozlem.. sair ne guzel demis, "daha simdiden ozledim bir dahaki gelisini"...

(bkz: yanindayken gozlemek)

olmasi en kotu seydir kanimca. zira ozlediginiz insan yaninizdaki degildir. asil ozlenen rutin hayata boyun egmek suretiyle kaybolan gecmis guzelliklerdir. herseyi tuketmeye alismis bunyenin karsidaki insana da acimamasi sonucu, karsidaki insani yoketmesi ile beraber, onunla bir aradayken o eskiden yokettigi insana duydugu ozlemdir.

can kadar sevilen sevgilinin ozlemine henuz yaniba$indayken bile kapilmak.

(bkz: birini yanindayken ozlemek)