ey sevdigim sana şikayetim var

muhlis akarsu nun olumsuz eseri. insanlar hangi cografyada yasarsa yasin, hangi kulturden pay alirsa alsin, benzer seyleri yasar gerceginin alamet i farikasi.

ey sevdiğim sana şikayetim var
ne sevdiğin belli ne sevmediğin
ben de bir insanım bir de canım var
ne sevdiğin belli ne sevmediğin oy oy
hayınsın oy oy zalımsın oy oy
ne deyeyim oy oy

eski günler hayalimden gitmiyor
gün dediğin bugünkünü tutmuyor
yiğidim ya sana gücüm yetmiyor
ne sevdiğin belli ne sevmediğin
hayınsın oy oy zalımsın oy oy
ne deyeyim oy oy

akarsu’yum böyle miydi ahtımız
onun için viran oldu tahtımız
umudum yok gülmez artık bahtımız
ne sevdiğin belli ne sevmediğin oy oy
hayınsın oy oy zalımsın oy oy
ne deyeyim oy oy

hele bir "yigidim ya, sana gucum yetmiyor" demesi vardir ki, insanin ben de diyesi gelir. ask nelere kadir, kimleri soytariya cevirmiyor ki. cemal safi aski anlatirken
"kamil iken cahil ettim alimi
vahşi iken yahşi ettim zalimi
yavuz iken zebun ettim selimi
her oyunu bozan gizli zor benim" dedigi gibi.

sikayet midir nedir bilinmez ama bu eseri dinleyince ya da bagira bagira söyleyince kendinden gecersin birden vallah.. hayal gücün genistir ve sikayetin olana söyledigini varsayiverirsin gözlerin dolarak.. bizim adimiza denmis seylerdir elbet bunlar. yaziya döküp, dile getirenler yakilip yok edilir..

ilkay akkaya enfes söyler, yıllar önce yavuz bingöl mutasyona uğramadan önce ondanda severek dinlemişidik lakin şimdi fena asab bozucu.

sevdigim,
uzuyorlar beni, senin izin vermeyecegin kadar. sevmiyor diyorlar, donmez diyorlar. sanki basımı mengeneye sıkıstırıyorlar. sözleri diken, sozleri ates. senin yapmadığın kadar acıtıyolar.
sevdigim,
sevmeye doyamadığım, olmuyor. susmaları bile batıyor. sanki yalnızlığımı dusunuyorlar. dusunurken bile uzerime geliyorlar. sanki benimle dalga geciyorlar.
sevdigim,
lanet hayat sensiz gecmiyor, güçlü görünmeliyim, güçlüyüm, yine de sensizliğe gücüm yetmiyor.